ชายตกงานคนหนึ่งเข้าสมัครงานที่บริษัทไมโครซอฟท์ ในตำแหน่ง “พนักงานทำความสะอาด” เมื่อผู้จัดการฝ่ายบุคคลสัมภาษณ์และให้ชายผู้นี้ทดลองงานโดยการกวาดพื้นแล้ว ผู้จัดการก็ตกลงจะรับชายผู้นี้ และได้ขออีเมล เพื่อจะได้ส่งเอกสารสมัครงานไปให้กรอก พร้อมทั้งให้พนักงานใหม่แจ้งวันเริ่มงานมาด้วย

ชายผู้ที่ต้องการงาน: “ผมไม่มีคอมพิวเตอร์ แล้วก็ไม่มีอีเมลด้วยครับ”

ผู้จัดการ: “ผมต้องขอโทษด้วย เพราะถ้าคุณไม่มีอีเมล ก็แปลว่าคุณไม่มีตัวตน และการที่คุณไม่มีตัวตน คุณก็เลยไม่สามารถทำงานได้”

ชายตกงานก็ได้แต่สิ้นหวัง และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ตอนนั้นเขามีเงินติดกระเป๋าอยู่ 10 เหรียญ เขาจึงตัดสินใจไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ซื้อมะเขือเทศ 10 กก. เพื่อนำไปขายตามบ้าน จากนั้นไม่ถึง 2 ชม. เขาก็ได้เงินเพิ่มเป็นเท่าตัว เขาจึงไปซื้อมะเขือเทศและขายต่ออีก 3 ครั้ง และวันนั้นเขาก็ได้เงินกลับบ้านถึง 60 เหรียญ

ในวันต่อไป เขาจึงเริ่มทำแบบเดิมอีก แต่เขาตื่นเช้าขึ้นเพื่อจะออกไปค้าขายเร็วขึ้น และกลับบ้านค่ำลง แต่มันก็คุ้มค่า เพราะเขาได้เงินเพิ่มขึ้นทุกวัน

จากนั้นไม่นาน เขาก็ซื้อรถเข็น รถบรรทุก และมีรถส่งของเป็นของตัวเองตามลำดับ5 ปีต่อมา เขากลายเป็นผู้ค้าปลีกอาหารรายใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ

เขาเริ่มวางแผนอนาคตครอบครัว และซื้อประกันเมื่อติดต่อตัวแทนประกันและได้พูดคุยถึงแผนอนาคตต่างๆ ในขั้นตอนสุดท้าย ทางฝ่ายตัวแทนประกันจึงเอ่ยขออีเมลจากนักธุรกิจท่านนี้

เขาจึงตอบว่า “ผมไม่มีอีเมล”

คำตอบของเขาทำให้ตัวแทนประกันแปลกใจ “คุณไม่มีอีเมลหรือ และคุณก็ยังประสบความสำเร็จขนาดนี้ คุณรู้ไหมว่ายิ่งถ้าคุณมีอีเมล คุณจะเป็นยังไง”

“รู้สิ ผมคงเป็นเด็กทำความสะอาดอยู่ที่ไมโครซอฟท์”